Prikkelverwerking
Prikkelverwerking of sensorische informatieverwerking is de manier waarop ons lichaam informatie van onze zintuigen verwerkt. Onze zintuigen - zoals zicht, gehoor, reuk, smaak, tast en gevoel van beweging en balans - geven ons continu informatie over onze omgeving. Ons brein verwerkt deze informatie en gebruikt het om te reageren op wat er om ons heen gebeurt.
Er kunnen problemen zijn met de sensorische informatieverwerking als het brein de informatie van de zintuigen op de verkeerde manier interpreteert of als het moeite heeft om de informatie te organiseren en te gebruiken. Dit kan leiden tot moeilijkheden met het leren, de sociale interactie en het functioneren in het dagelijks leven.
Oplossingen voor problemen met sensorische informatieverwerking kunnen variëren afhankelijk van de specifieke behoeften van een persoon. Sommige oplossingen kunnen zijn: aangepaste leerstrategieën, aanpassingen in de leeromgeving, sensoriële integratietherapie en andere vormen van begeleiding en ondersteuning. Het is belangrijk om te onthouden dat elk individu uniek is en dat wat voor één persoon werkt, niet per se voor een ander persoon werkt.
Sensorische integratie, ook wel sensorische informatieverwerking genoemd, is een theorie en een praktijk die zich richt op het begrijpen en verwerken van informatie die door onze zintuigen wordt opgenomen. De theorie van sensorische integratie is ontwikkeld door Jane Ayres, een Amerikaanse fysiotherapeut en ontwikkelingspsycholoog.
In de jaren 60 en 70 van de 20e eeuw ontdekte Ayres dat kinderen met motorische problemen vaak ook problemen hadden met het verwerken van informatie die via hun zintuigen binnenkwam. Hierdoor ontstond de theorie van sensorische integratie, die stelt dat een goede ontwikkeling van de motoriek afhankelijk is van een goede verwerking van sensorische informatie.
In die tijd werd sensorische integratie voornamelijk toegepast in de fysiotherapie en de ergotherapie, en werd er gewerkt aan het verbeteren van de sensorische verwerking bij kinderen met motorische problemen. Tegenwoordig wordt sensorische informatieverwerking toegepast in een bredere context, zoals bijvoorbeeld in de neuropsychologie, de kinder- en jeugdpsychiatrie en de gedragstherapie. Sensorische informatieverwerking wordt tegenwoordig gebruikt om kinderen te helpen met autisme, ADHD en andere ontwikkelingsstoornissen, maar ook bij volwassenen wordt sensorische informatieverwerking toegepast bijvoorbeeld bij burn-out of stress.